διαγνωστικά τεστ: με αφορμή τον αριθμό των κρουσμάτων στη Ρωσία

Αντιγράφω από τον «Ριζοσπάστη» της 12-5-2020:

«Ο αριθμός των κρουσμάτων κορονοϊού στη Ρωσία ξεπέρασε χτες τις 221.000, ενώ οι θάνατοι τις 2.000. Ετσι η Ρωσία βρίσκεται πλέον τρίτη στην παγκόσμια κατάταξη του αριθμού των κρουσμάτων, πίσω από τις ΗΠΑ (πρώτη) και την Ισπανία. Μόνο σε ένα 24ωρο, τα επιβεβαιωμένα κρούσματα αυξήθηκαν κατά 11.656 – πάνω από τα μισά στη Μόσχα.

Οι ρωσικές αρχές διαβεβαιώνουν πως η εκτόξευση του αριθμού των κρουσμάτων τις τελευταίες δέκα μέρες εξηγείται από τον πολλαπλασιασμό των διαγνωστικών τεστ – 5,6 εκατ. σύμφωνα με χτεσινή καταμέτρηση – και όχι από μια επιτάχυνση της διασποράς. Κάτι τέτοιο θα εξηγούσε επίσης και τη μικρή θνητότητα, ωστόσο εκτιμάται πως η θνητότητα είναι στην πραγματικότητα μεγαλύτερη …»

*

Στις περισσότερες χώρες, και στην Ελλάδα, όπως φαίνεται, η μέθοδος ανακάλυψης των κρουσμάτων του «νέου κορονοϊού», στηρίζεται στην ιχνηλάτηση των επαφών που είχε ένα «κρούσμα» το οποίο κατά τον ένα ή άλλον τρόπο έτυχε να επιβεβαιωθεί.

Έτσι λ.χ. στην Ελλάδα, στις 14-5-2020, είχαν επιβεβαιωθεί 2.770 κρούσματα και είχαν ελεγχθεί συνολικά 118.233 κλινικά δείγματα. Υπήρχε δηλαδή μια αναλογία 42,68 διαγνωστικών τεστ ανά επιβεβαιωμένο κρούσμα (1 : 42,68), η οποία αναλογία ουσιαστικά περιορίζεται  στην ιχνηλάτηση των επαφών των επιβεβαιωμένων φορέων του ιού. 

Με βάση το παραπάνω ρεπορτάζ, στις 12-5-20, στη Ρωσία η αντίστοιχη αναλογία κρουσμάτων/τεστ ήταν 221.000 : 5.600.000 = 1 : 25,34 (δηλ. 25,34 διαγωνιστικά τεστ ανά επιβεβαιωμένο κρούσμα).

Όμως αυτό καθόλου δεν σημαίνει ότι στα τεστ η Ελλάδα «τα πάει καλύτερα», και η διαπίστωση αυτή, που θα αναλυθεί στη συνέχεια, δεν έχει καθόλου την έννοια του «διαγωνισμού», αλλά την έννοια της «ανάγνωσης» του πραγματικού περιεχομένου και της πολιτικής που κρύβεται πίσω από τους αριθμούς.

*

Στην Ελλάδα, λοιπόν, έχουμε (14/5/20) 156 θανάτους από τον κόβιντ19 και 2.770 κρούσματα. Εδώ το εμφανές είναι η αναλογία ενός θανάτου για κάθε 17,76 επιβεβαιωμένα κρούσματα (1 : 17,76 ή ποσοστό θνησιμότητας 5,63%). Το λιγότερο εμφανές είναι ότι αυτή η αναλογία ή αυτό το ποσοστό προκύπτει από τον αριθμό των κρουσμάτων που επιβεβαιώθηκαν με την πολύ συγκεκριμένη μέθοδο, που στηρίζεται στην τυχαιότητα της ανακάλυψης ενός κρούσματος και, κατόπιν, στην ιχνηλάτηση των επαφών του.

Με  αυτό το πραγματικό δεδομένο, το συγκεκριμένο ποσοστό θνησιμότητας, αντιστρεφόμενο, ορίζει επίσης τον αριθμό κρουσμάτων που ανά έναν θάνατο ανακαλύπτονται με αυτή τη μέθοδο. Δηλαδή, προκύπτει ότι σε κάθε θάνατο από τον κόβιντ19 αντιστοιχεί, με τη μέθοδο «τυχαιότητα/ιχνηλάτηση», η ανακάλυψη ενός μέσου αριθμού 17,76 κρουσμάτων.

Στη Ρωσία, στις 12-5-20, κρατώντας βέβαια «στα υπόψην» την εκτίμηση για μεγαλύτερο πραγματικό αριθμό, ο επίσημος αριθμός των θανάτων από τον κόβιντ19 ήταν 2.000. Αν, λοιπόν, η Ρωσία ακολουθούσε την ίδια μέθοδο ανακάλυψης κρουσμάτων, την βασισμένη πρώτα στην τυχαιότητα και κατόπιν στην ιχνηλάτηση, τότε στη Ρωσία θα έπρεπε ο αριθμός των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων να ανέρχεται σε 2.000 Χ 17,76 = 35.520. Και τότε, επίσης, με την ελληνική αναλογία κρουσμάτων/τεστ, στη Ρωσία θα έπρεπε να έχουν πραγματοποιηθεί 35.520 Χ 42,68 = 1.515.993 διαγνωστικά τεστ.

*

Όπως φαίνεται από το ρεπορτάζ, όμως, η Ρωσία δεν ακολουθεί την ίδια μέθοδο ανακάλυψης των κρουσμάτων, δεν περιμένει πότε θα εμφανιστεί «τυχόν κρούσμα» για να ιχνηλατηθούν οι επαφές του, αλλά ακολουθεί μια μέθοδο αναζήτησης των κρουσμάτων.  Έτσι, αντί για 1.515.993 διαγνωστικά τεστ (που θα ήταν ο «ελληνικός» αριθμός) έχουν πραγματοποιηθεί (στις 12/5) 5.600.000 διαγνωστικά τεστ, δηλαδή 3,69 φορές περισσότερα. Και αντί για τα 35.520 κρούσματα που θα είχαν ανακαλυφθεί με την «ελληνική» μέθοδο ανακάλυψης, με τη μεθοδο της αναζήτησης έχουν ανακαλυφθεί (στην ίδια ημερομηνία) 221.000 κρούσματα, δηλαδή 6,22 φορές περισσότερα.

Εν προκειμένω λοιπόν, λόγω της διαφοράς των μεθόδων, η ρωσική αναλογία κρουσμάτων/τεστ (1 : 25,34) στην πραγματικότητα υπερτερεί της ελληνικής (1 : 42,68)…

Πράγμα που γίνεται και αριθμητικά φανερό, αν καταρχήν υποθέσουμε ότι στις δυο χώρες οι αναλογίες της σειράς κρουσμάτων/νοσησάντων/θανάτων είναι όμοιες και αν, στη συνέχεια, στη θέση της αναλογίας κρουσμάτων/τεστ βάλουμε την αναλογία θανάτων/τεστ δηλ. τον αριθμό των διαγνωστικών τεστ που έχουν πραγματοποιηθεί για κάθε έναν που πέθανε από την ασθένεια του κόβιντ19.

Έχουμε έτσι, στη μεν Ελλάδα μια αναλογία 156 : 118.233 = 1 : 757,90 (757,9 τεστ ανά θάνατο), στη δε Ρωσία 2.000 : 5.600.000 = 1 : 2.800 (2.800 τεστ ανά θάνατο από την αρρώστια του κόβιντ19). 

*

Με τα ίδια δεδομένα, και με τις παραπάνω «ρωσικές» ( και εν εξελίξει) αναλογίες θανάτων/τεστ και κρουσμάτων/τεστ, στην Ελλάδα αυτή  τη στιγμή (14/5) θα είχαν πραγματοποιηθεί 3,69 φορές περισσότερα τεστ, δηλαδή 436.279 αντί για  118.233 που έχουν γίνει ως τώρα, και προφανώς θα είχε ανακαλυφθεί ένας αρκετά μεγαλύτερος αριθμός κρουσμάτων από τα 2.770 κρούσματα που ως την ημερομηνία αυτή (14/5) είχαν επιβεβαιωθεί.

Πάνω σε αυτό, το τελευταίο, φτάνει να υπογραμμίσουμε ότι, όπως δείχνουν τα παραπάνω, στη Ρωσία, με 3,69 φορές περισσότερα τεστ κατ’ αναλογία, δηλ. με τη μέθοδο της αναζήτησης, έχουν ανακαλυφθεί 6,22 φορές περισσότερα κρούσματα από όσα θα είχαν ανακαλυφθεί με την μέθοδο της ιχνηλάτησης της περιορισμένης και βασισμένης στην κατ’ αρχήν τυχαιότητα…

Με άλλα λόγια, ναι μεν μπορεί να ισχύει η εκτίμηση που εξέφρασε ο κ. Τσιόδρας, ότι «μπορεί και λιγότερο του 0,5% του πληθυσμού της χώρας να έχει νοσήσει από τον ιό» (όπου 0,5% = 50.000 άτομα περίπου), όμως αυτό που θα είχε πραγματική σημασία για τον έλεγχο της επιδημίας θα ήταν να γνωρίζαμε όχι μόνο πόσα, αλλά και ποια ήταν ή εξακολουθούν να είναι αυτά τα άτομα…

 ***

Σύμφωνα με τους Κουβανούς επιστήμονες,  η νόσος του κόβιντ19 δεν θα τεθεί υπό οριστικό έλεγχο μέχρι να βρεθεί ένα αποτελεσματικό εμβόλιο, όμως μέχρι τότε δύναμη για τον έλεγχό της αποτελεί η έγκαιρή της διάγνωση.

Η λεγόμενη «διεθνής κοινότητα» (οι διάφορες ομάδες των πλουσιότερων χωρών της γης, οι διακρατικές και οικονομικές ενώσεις του μονοπωλίων, οι λοιποί ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί κλπ-κλπ) εμφανίζεται μεν ιδιαίτερα «θιγμένη» από την πανδημία, παρ’ όλα αυτά η έγκαιρη διάγνωσή της και κατ’ επέκταση ο έλεγχός της είναι σαν να μην την απασχολεί…

Αντί για έγκαιρη διάγνωση και έλεγχο της πανδημίας, το κεφάλαιο «συνιστά» διπολική αντιπαράθεση μεταξύ «κοινωνικής αποστασιοποίησης» και «ανοσίας της αγέλης», πάνω από τον κοινό παρονομαστή των γεωπολιτικών αντιθέσεων, των κοινωνικών αναδιαρθρώσεων, της αντιλαϊκής στρατηγικής του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, για την υλοποίηση της οποίας η πανδημία αποτελεί κατάλληλο εργαλείο.

Καμιά όμως χώρα, φυσικά ούτε και η Ελλάδα, δεν μπορεί να «κρύβεται» πίσω από την «διεθνή κοινότητα» και τις πολιτικο-οικονομικές κατευθύνσεις της, που καθορίζουν μεταξύ άλλων και τις μορφές αντιμετώπισης της πανδημίας. 

Ο μαζικός, γενικός διαγνωστικός έλεγχος του πληθυσμού πρέπει να γίνει τώρα, κι αυτό δεν αναιρείται από το ότι έπρεπε να έχει ήδη γίνει χθες.-

***

[Προσθήκη 21-5-2020, 23:55] Ο σκοπός δεν ήταν μια ανάρτηση «υπέρ της Ρωσίας», αλλά η χρησιμοποίηση ορισμένων αριθμητικών δεδομένων, για να υποστηριχτεί η αναγκαιότητα των διαγνωστικών ελέγχων σε όλο τον πληθυσμό σαν – το μόνο, ουσιαστικά, έως την ανακάλυψη αποτελεσματικού εμβολίου – μέσο ελέγχου της πανδημίας. Η θέση αυτή ισχύει έτσι κι αλλιώς (πόσο μάλλον που, μπρος στα προσδοκώμενα καπιταλιστικά κέρδη από τον τουρισμό, η κυβέρνηση ακυρώνει κάθε υγειονομικό πρωτόκολλο), μόνο που τα παραπάνω αριθμητικά δεδομένα που θα τη στήριζαν δεν ισχύουν, αν και εφόσον στις αμφισβητήσεις του αριθμού των νεκρών «οι ρωσικές αρχές απαντούν ότι καταμετρούν μόνο τους θανάτους με βασική αιτία τον κορονοϊό, ενώ άλλες χώρες συνυπολογίζουν όλους τους νεκρούς που βρέθηκαν θετικοί στον ιό». Δε φτάνει η ανικανότητα (όχι λόγω «έλλειψης ικανοτήτων» αλλά λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος) των κυβερνήσεων του κεφαλαίου να οργανώσουν έγκαιρα τις δομές υγείας για το πνίξιμο της πανδημίας εν τη γενέσει είτε στο όποιο στάδιο εξάπλωσής της, επικρατεί ταυτόχρονα και ο «επικοινωνιακός» πόλεμος που δεν επιτρέπει ούτε καν ασφαλείς εκτιμήσεις για όσα γίνονται και που υπονομεύει όσα έπρεπε και πρέπει να γίνουν.

Advertisement

---