άρθρ. 120 συντ

Το να καταργούνται νόμοι με υπουργικές αποφάσεις προβλεπόμενες από πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, είναι βέβαια αντισυνταγματικό  εφόσον νόμοι καταργούνται μόνο με μεταγενέστερο νόμο κι όχι με ιεραρχικά υποδεέστερες νομικές μορφές και εφόσον πράξεις νομοθετικού περιεχομένου προβλέπονται μόνο σε περιπτώσεις κατεπείγοντος κλπ κλπ… Επομένως, εν προκειμένω, ο πατριωτισμός στον οποίο επαφίεται η τήρηση του συντάγματος σημαίνει  ότι οι νόμοι πρέπει να καταργούνται με νόμο και όχι με συνδυασμούς ΠΝΠ και ΥΑ…

Επομένως, βάσει του συντάγματος, η κατάργηση της ΕΡΤ, οι χιλιάδες απολύσεις κλπ κλπ, δεν είναι το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έγιναν με νόμο αλλά με ΠΝΠ καιΥΑ…

Γενικά μιλώντας, ευτυχώς (!) το σύνταγμα επαφίει την τήρησή του στον πατριωτισμό και δεν την επιτάσσει, οπότε επιτρέπει στον πατριωτισμό να εκλέξει την τήρηση που τον αφορά και να να παραβλέπει την τήρηση που τον αντιστρατεύεται…

Ακόμα περισσότερο ευτυχώς, ο πατριωτισμός είναι ιδιότητα πολύ ευρύτερη των όσων προβλέπει γι’ αυτόν το άρθρο 120 του συντάγματος, ώστε αν εν προκειμένω κατά το σύνταγμα επαφίεται σε αυτόν η άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής με νόμους και όχι με ΠΝΠ και ΥΑ, ο ίδιος ο πατριωτισμός επαφίει στον εαυτό του την συνολική ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, της πολιτικής που εκτελεί τα λαϊκά – εργατικά δικαιώματα, τη ζωή των εργαζομένων και της νεολαίας, την προοπτική του λαού και του τόπου, την συνολική ανατροπή αυτής της πολιτικής που κανένα σύνταγμα δεν την ξεπλένει και δεν την νομιμοποιεί, επαφίει δηλαδή ο πατριωτισμός στον εαυτό του την συνολική ανατροπή του καθεστώτος των μονοπωλίων και την εγκαθίδρυση της κυριαρχίας των εργαζομένων πάνω στην δραστηριότητά τους, τους καρπούς της και τα μέσα αυτής της δραστηριότητας.

(Μάλλον δεν αποτελεί απλώς σύμπτωση το ότι ενώ βρίσκεται στην επικαιρότητα η συνταγματική πρόβλεψη της τήρησης του συντάγματος η επαφιέμενη στον πατριωτισμό, ταυτόχρονα η ίδια αυτή συνταγματική πρόβλεψη αποδεικνύεται εντελώς ανεπαρκής για όσα οφείλει ο πατριωτισμός να θέσει ως στόχους του κατ’ αντικειμενική απαίτηση της εκτυλισσόμενης και ήδη σχετικά μακρόχρονης πολιτικής ημερήσιας διάταξης. Δεν θα μπορούσε παρά να είναι έτσι: Το σύνταγμα δεν θα μπορούσε παρά να περιορίζει τον πατριωτισμό στα όρια των τυπικών διατάξεών του, την ώρα που -από την άλλη- ο πατριωτισμός καλείται να αναλάβει τα καθήκοντά του, τα οποία -με τη σειρά τους- δεν θα μπορούσαν παρά να είναι απολύτως υπέρτερα των τυπικών διατάξεων του συντάγματος και της ίδιας της συνταγματικής πρόβλεψης -συνταγματικού «ορισμού»;- του «πατριωτισμού»).

---